- yanmaq
- yanmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yanmaq
Look at other dictionaries:
yanmaq — f. 1. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutmaq, tutaşmaq. Odun yaxşı yanır. – Düşmən tərəfindən od vurulan kənd yanırdı. Ə. Vəl.. // Odun, istinin təsiri ilə məhv olmaq, külə dönmək. Kağız tonqala düşüb yandı. Buxarıdakı odunların hamısı yandı. Taya yandı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanma — «Yanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanmış — «Yanmaq»dan (1, 2, 3, 6, 7, 8 və 13 cü mənalarda) f. sif. Yanmış körpünün qalığı. Yanmış ev. Yanmış çörək (xörək). Yanmış lampalar. Susuzluqdan yanmış çöllər. – <Salamın> yanmış, yorğun və tük basmış üzünü sərin bir külək oxşadı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciyər — ağ ciyər anat. – insan və onurğalı heyvanlarda döş qəfəsində yerləşən tənəffüs orqanı (bu mənada adətən ciyər şəklində işlənir). Həkim Həsənin ciyərində kiçik bir ləkə olduğunu söylədi. Ç.. <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alışmaq — 1. f. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutub yanmaq. Ocaq alışdı. Benzin qabı birdən alışdı. Taya ildırımdan alışdı. // məc. mənada. Alışıb, şölə çəkib suz ilə yandım, gördüm; Hicrini atəşi suzan dedilər, gerçək imiş. S. Ə. Ş.. Canım üzülür əldəki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kabab — is. <ər.> Köz üstündə şişdə, yaxud od üzərində tavada doğranmış ətdən, balıqdan bişirilmiş xörək. Kabab bişirmək. Kababa qonaq etmək. Kabab çəkmək (tikə ətləri şişə keçirmək). – Kababı köz öldürər; İgidi söz öldürər. (Ata. sözü). . . Evin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tüstülənmək — f. Tüstü buraxmaq, tüstüsü çıxmaq, tüstülənmək. Kəndçi də söylənir: – Ədalət hanı? Yanıb tüstülənir ağac qəlyanı. S. V.. Ocaq tüstülənir. . . o fikirlidir; Uşaqlıq çağımı yadına düşdü? H. Hüseynzadə. // Tüstü ilə dolmaq, tüstü qalamaq. Otaq bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alovlanmaq — f. 1. Bərk yanmaq, alışmaq, tutuşmaq, alışıb yanmaq. İldırım vurmuş taya dərhal alovlandı. 2. məc. Qızarmaq, işıqlanmaq, parlamaq. Dan yeri alovlandı. – Yenə od tutdu, dan yeri yandı; Şölələndi, üfüq alovlandı. A. S.. Bəzi naxışlar sanki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büryan — sif. <fars.> Odda qovrulan (qovrulmuş), odda yanan (yanmış). Büryan eyləmək (etmək) – 1) odda yandırmaq, qovurmaq; 2) məc. kabab eləmək, yandırmaq. Ayrılıqdan yar mənim bağrımı büryan eylədi; Özünü bir yana saldı, məni bir yan eylədi. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
